Ezelopvang Aide Aux Anes

Voor ons eerste project willen wij uw aandacht vragen voor Walter Golsteijn met zijn ezelopvang Aide Aux Anes in het hartje van Frankrijk.  Walter heeft momenteel  de zorg voor 94 ezels, 2 paarden, 2 pony’s (waarvan één op drie benen), 23 schapen en poezen. Ook zwemmen er nog een aantal koikarpers en andere vissen in de vijver rond. Alle dieren, met name de ezels en paarden hebben een niet al te leuk verleden maar worden liefdevol opgevangen en verzorgd door Walter.

Walter doet dit helemaal alleen, zonder subsidie en is volledig afhankelijk van donaties. 

Door de economische crisis zijn de donaties het laatste jaar gewoonweg gehalveerd en daardoor wordt het steeds moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. De dieren hebben elke dag hun voer nodig , zeker in de wintermaanden als zij op stal staan, en velen hebben ook elke dag medicijnen nodig.  Op dit moment is er van alles nodig bij de ezelopvang, hooi/stro, krachtvoer , medicijnen en geld voor de dierenarts en hoefsmid. Graag zouden wij Walter willen helpen om de dieren te kunnen blijven geven wat zij nodig hebben, dit hebben zij na hun ellendige verleden zo verdiend. Om te beginnen zouden wij graag een flinke lading voer op de ezelopvang bezorgen. Dit kan als u ons wilt steunen, wij zorgen dat met het gedoneerde geld een flinke hoeveelheid voer wordt bezorgd , dit zou toch geweldig zijn !!!!

Uiteraard houden wij u van alle ontwikkelingen op de hoogte en hopen wij dat we binnenkort foto’s kunnen laten zien van een goed gevulde hooiberg en volle voertonnen.

donaties

In het volgende stukje stelt Walter zichzelf aan u voor:

Na ruim 25 jaar bij de Amsterdamse politie gewerkt te hebben, waarvan laatstelijk als chef van de afdeling Ernstige Delicten (moordbrigade) en Forensisch Technische Onderzoeken (technische recherche) besloot ik, Walter Golsteijn, een draai aan mijn leven te geven. Al een tijdje zocht ik naar meer ruimte (natuur) met de mogelijkheid meer dieren om mij heen te hebben. In Nederland was dit bijna onmogelijk geworden; in elk geval onbetaalbaar.

Na veel huizen bezichtigd te hebben, vond ik op ferme Fournay in Gipcy mijn plekje. Midden in het ‘groene hart’van Frankrijk met veel natuur. In het vroege voorjaar van 2004 vestigde ik mij hier samen met hond Sumi en een aantal meeverhuisde koi(karpers). Al snel vond ik voor Sumi op een brocante een maatje: Kato. Een ontzettend lief hondje waarmee Sumi het heel goed kon vinden. 

                                                                  - (Sumi is helaas op 22 december 2010 overleden.) –


In Gipcy begon voor mij een tijdperk waarbij dieren een rol spelen.

Toeval of niet, maar het waren veelal dieren die aan hun lot waren overgelaten of die elke medische zorg werden onthouden. Daar waar het voor de lokale agrariërs ophield, veelal vanwege de kosten, begon het voor mij.........

Toen was ik mij nog niet bewust van het feit dat ik drie jaar later een ezelopvang zou openen.

Aanvankelijk ving ik kansloze lammetjes op die groot werden gebracht met de fles. Dat was een intensief gebeuren, want vele lammetjes waren erg ziek en hadden grote problemen.
Bij één van de opgevangen lammetjes stond een ezel Igor genaamd. U snapt het al, ook Igor verhuisde mee naar Gipcy.

Gaandeweg ontdekte ik ook meer en meer dat de ezel geheel onterecht zeer ondergewaardeerd is. Dit leuke dier met zijn mooie grote oren en lieve blik in zijn ogen, heeft niet alleen een erg lief en sociaal karakter, maar is vooral ook erg trouw aan zijn baas.

Omdat ik in de weilanden regelmatig hele zielige en vooral verwaarloosde ezels zag staan, kreeg ik sterk de drang iets voor deze geweldige dieren te moeten doen. En zo groeide het idee voor de ezelopvang, waar uiteraard heel veel bij komt kijken.

Uit liefde voor de ezel heb ik dit er graag voor over.

donaties