Mijn naam is Henri Maas en woon al sinds lange tijd in Frankrijk.
Mij is gevraagd om eens in de zoveel tijd een stukje te schrijven tbv de Ezelopvang Aide-Aux- Anes in Frankrijk. Ik werk daar sinds twee jaar als vrijwilliger iedere donderdag.
M,n maatje en eigenaar is Walter Golstein voormalig rechercheur afd. criminaliteit in A,dam. Hij is degene die overal verantwoordelijk voor is hoe het gaat bij de Ezelopvang.
Hij is een jaar of acht geleden gestart met deze Ezelopvang. Was klaar met het recherche werk , verkocht z,n huis en vertrok met z,n hond Sumie naar Gipcy in de Auvergne. Het was de bedoeling om daar eerst een jaartje te bedenken wat te doen. Maar daar kwam weinig van terecht.
Hij vond een lammetje langs de weg in een sloot. Niemand kwam opdagen voor het lammetje dus dan zelf maar de zuigfles gegeven.Na een paar dagen komt er een verre buurman langs die had gehoord dat er een lam gevonden was. Enfin, om een lang verhaal kort te maken het lam mocht bij Walter blijven en hij had nog wel een ezel die hij niet meer wilde (Igor)
En zo is het begonnen bij Walter. Ezels die niet meer konden lopen vanwege dat ze niet gekapt werden(pipo hoeven). Ezels die blind zijn of artrose hebben noem het maar op of Walter heeft ze op de boerderij.
Om dat allemaal alleen te bekostigen gaat natuurlijk niet.Zo zijn er mensen die een ezel willen adopteren of een gedeelte willen sponseren. Dat geld wordt dan gebruikt om voer , dierenarts, hoefsmid en alle attributen om de dieren te verzorgen te bekostigen.
Vorig jaar hebben we twee abri,s gebouwd in de weiden om niet alle dieren in de winter terug te hoeven halen naar de boerderij. Gelukkig hebben we daar wel wat hulp bij gekregen.
U bent nu een klein beetje op de hoogte wat er gebeurt op de ezelopvang. Als U wilt- en wie wil dat niet - ga dan naar WWW.Aide-Aux-Anes.fr ook in het Nederlands te lezen.
Volgende keer het herplaatsen van onze Safran.
Grt. Henri Maas