| Stichting POA |
|
|
Tot haar grote verdriet heeft "onze" Alexandra afgelopen zaterdagavond afscheid moeten nemen van haar allerliefste ANNIE . Maar 7 maanden hebben zij van elkaar mogen genieten, heel intens maar veel en veel te kort. Annie was een lachebekje, maar zij kon nu niet meer lachen en was heel erg ziek. Dag lieve Annie, bedankt voor alle liefde en vreugde die je Alexandra en Cathy (jou opvangmama) gegeven hebt . Heel veel sterkte voor jullie beiden. 
0 Comments
Mari heeft dit arme meisje na 3 dagen eindelijk kunnen vangen. Ze is aangereden en heeft in ieder geval een gebroken pootje. Ze zijn nu onderweg naar de dierenarts. Nu hopen dat ze verder niet al te veel verwondingen heeft. Hopelijk weten we snel meer. We duimen voor je lief meisje❤️
Update 28 januari: Cleo is vandaag stabiel gebleven . Ze is wat meer ontspannen en laat het allemaal rustig over zich heenkomen. Haar wonden zijn allemaal schoongemaakt en verzorgd. Ze krijgt natuurlijk nog steeds pijnstilling en daarnaast anti-biotica en onstekingsremmers. Als de onsteking weg is zal ze geopereerd kunnen worden. We houden jullie op de hoogte <3. Update: Bij de dierenarts is gebleken dat haar pootje verbrijzeld is en dat ze een kogel in haar zij heeft. Ze krijgt nu medicatie tegen pijn en infectie. Ze moet eerst wat aansterken want ze is veel te zwak. Morgen kijken ze verder. Ze heeft de naam Cleo gekregen en we gaan heel hard voor haar duimen dat ze de nacht goed doorkomt. Alsjeblieft niet opgeven lieve Cleo 🙏💕
Graag willen wij jullie laten zien dat Mari tot haar grote opluchting € 2.000 heeft kunnen inlossen op de dierenartsrekening. Op onze oproep in december werd hartverwarmend gereageerd. Maar liefst € 1.695,00 werd er gedoneerd voor de grote reddingsactie. Met aanvulling van de o.a. de vaste maandelijkse donaties kon Mari € 2.000,00 inlossen. We zijn er nog niet, maar hopen dat we komend jaar nog wat achterstand kunnen inlossen, zodat de hondjes en poezen van medische zorg gegarandeerd kunnen blijven. Namens ons, Mari en de hondjes nogmaals "muchas gracias" 💝💝   Hier doen we het voor lieve mensen. Wat zag dit arme meisje er vreselijk uit toen ze gered werd en kijk haar nu !!!! Mede dank zij de goede medische zorg en het geduld en inspanningen van Mari is dit meisje er weer bovenop gekomen. Ze heeft de naam Alba gekregen en hopelijk mag ze snel de kennel inruilen voor een warm mandje.
 Het voer is eind vorige week aangekomen in het asiel. Het weekend is alles uitgepakt en de hondjes en poezen hebben al van diverse dingen lekker gesmuld. Feestje 🎉🎉
Vorige maand een ontzettende leuke workshop gedaan met dieren mozaïk bij Smashing Stones. En om natuurlijk bij de hondjes te blijven heb ik het logo van Mes Que Gossos gemaakt . Het gaat met de volgende pallets mee naar Mari, waar het vast een leuk plekje gaat krijgen. Willen jullie meer weten over deze leuke workshops van Hella Steins, kijk eens op haar facebookpagina. Het is leuk om alleen te doen maar ook met een groepje vriendinnen of collega's. https://www.facebook.com/SmashingStonesMozaiek/  Jaaaaaa, het is gelukt !!! We hebben onze eigen container en daar zijn wij zo ontzettend blij mee !! Een tijdje geleden hebben wij een oproep gedaan voor een container. Vanaf die tijd is Cees van den Heuvel voor ons op zoek gegaan naar een geschikte container. Gisteren kregen wij een telefoontje dat er een container voor ons was. Cees van den Heuvel heeft de container geheel voor voor zijn rekening genomen, waar voor wij heel dankbaar zijn. Na een oproep op onze plaatselijke facebookpagina kregen wij via Linda en Tom Esser en transportbedrijf Kaspers de medewerking om de container van de vrachtwagen af te tillen en op het terrein neer te zetten, hier zijn wij superblij mee!! En natuurlijk weer dank aan Dave de Bruijn en Lies van Dommelen, de container mag op hun terrein staan. Nu kunnen wij weer verder met het verzamelen van voer voor de hondjes en poezen van Mari en alles opslaan in deze mooie container totdat we 2 pallets kunnen verpakken. Nogmaals heel veel dank aan iedereen die hieraan meegewerkt heeft.
Bericht van Walter: Alles of niets... Mijn allergrootste "knuffelbeer" trof ik gistermorgen heel ziek op de grond achter het huis aan. Hij had veel pijn en kon niet meer opstaan; ook niet met mijn hulp. Diverse injecties brachten niet genoeg uitkomst. De hele dag, avond en nacht lag hij op de koude grond in de barre wind en de regen die 's avonds begon. Toen ik vannacht rond 02.45 uur weer bij hem was, "schreeuwde" hij om mijn hulp toen hij me zag. Ik begreep dat ik niet meer langer kon wachten. Vanaf het moment dat het licht werd ben ik begonnen met twee lieren onder hem door te graven, om hem vervolgens met behulp van de telescopic omhoog te hijsen. Een gevaarlijke operatie want hij kon makkelijk diverse ribben breken en of organen beschadigen. Maar ik had geen keus meer. Het was alles of niets. Hij lag al meer dan 24 uur op de koude grond, in de regen en de sneeuw komt eraan. Zonder iets te doen zou hij nooit meer op eigen benen kunnen staan en zou het het einde van zijn leven betekenen. De hijsoperatie is gelukt en Kaïd staat nu droog in de stal. Hopelijk kan hij blijven staan en kan ik nog lang van hem genieten. Ook wij hopen dat Waler ! Geef Kaïd een dikke knuffel van ons
|
